19 Mayıs 2010 Çarşamba

Galiba nefretim kendime. İçimde yok edemediğim beni duvardan duvara savuran egoma.

Nefret kelimesinin bir eş anlamlısı var mıydı? Ben bu kelimeyi kullanmak istemiyorum. Bazen insanların nasıl ve neden cinayet işliyor "olmalarını" anlıyorum. İnsan öldürmenin, beynimdeki tüm düşünceleri yok edeceğini bilseydim denerdim. Ama kendimi cinayet işlemiş saymazdım. İyi insanlar cinayete kurban gider bazılarıysa sadece geberir. Zihnimden kurtulmayı deneyeyim öyleyse. Yapma intihar mı? Yogaya başlarım daha iyi. Tüm yazılarım ardımda kalan cesetlerim gibi. Sanki benden kopmuş kelimeler ve kağıda yapışmışlar gibi, kağıdın üzerinde can vermişler. Bazılarının son nefesini duyabiliyorum. Şimdi ise sessizlik...

...

31.03.2010
00:33

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder